Grzybica paznokci jest współcześnie jednym z przeważnie rozpoznawanych trudności z stopami, które leczy się u podologów lub dermatologów. Jej rozkwit zaczyna się w łożysku paznokcia skądże rozrasta się wywołując grubienie, zniekształcenie oraz zmianę odcieniu (płyta staje się mniej przezroczysta) a nawet odłączenie. Z tego powodu tworzy się łamliwy i odłącza się od skóry. Następny stopień to grzybica white superficial onychomycosis WSO. Cechuje się tym że formuje się w formie białych plamek, które z czasem pokrywają się białym proszkiem. W tej wersji paznokieć nie ulega odkształceniu i nie separuje się od łożyska. Przeciętnie 1-2% populacji zmaga się z tą chorobą lecz częstotliwość jej występowania narasta do 11% u osób w wieku ponad 40 lat. W przeszłości sądzono że jest ona wyłącznie dylematem kosmetycznym, co prowadziło do kłamliwego sformułowania że nie trzeba jej kurować. Niemniej jednak doświadczenie wskazało że u 50% osób z tą chorobą dochodzi do trudności psycho-społecznych. Osoby te mają problem z tym że nie mogą iść na basen, nosić sandałów, korzystać z publicznych pryszniców, itp. nie napominając o kobietach które mogą posiadać z tego źródła tak ogromne zahamowania że nie zdejmą skarpetek przed mężem. Wiele osób na dodatek choruje na bóle stóp z tego powodu.
Niejednokrotnie impulsem infekcji grzybicą paznokci jest też zastosowanie brudnych narzędzi w czasie manicure i pedicure, zatem powinno się wiecznie zwracać uwagę czy salon jest wyposażony w autoklaw i czy sprzęt przed zabiegiem znajdują się w sterylnych pojemnikach co świadczy o tym że zostały porządnie wysterylizowane.